'Een welgemeende ochtend aan alle dames en heren. U arriveert zo dadelijk op station Sittard. Reist u met een ov-chipkaart: vergeet u dan niet uit te checken. Denk tevens aan uw bagage. Denk er niet alleen aan, maar neem uw bagage ook daadwerkelijk mee...'
Met een met een scheef glimlachje stap ik de trein uit. Zelden heb ik zo'n goedgehumeurde treinconducteur in de ochtend zijn werk horen doen. Maar zijn duidelijke omroep bleek pas écht mijn ochtendkoppie door te dringen toen ik mijn dagelijkse ritje maakte op de roltrap: 'kut, tas vergeten'. Ik keer mezelf om waarna ik al zigzaggend een weg tracht te creëren tussen de krant-lezende ochtendrezigers. Geen man of vrouw die op het idee kwam om even een stapje opzij te doen, en ook de roltrap deed zijn best om mij te brengen naar daar waar ik enkele seconden geleden naar toe wilde.
Ik moet nog een tweetal stappen zetten om boven te komen, maar uit het niets verscheen ze: zo'n vieze dikke vrouw die met haar tieten de A2 kan voorzien van schaduw. Zo'n mormel waarvan de kroketkruimels van eergisteren tussen de porieen van haar onderkin zitten. Het mysterie van hoe de piramides gebouwd zijn is niets vergeleken met hoe die vetkwabbes in beweging kon komen.
Mijn pad word onvermijdelijk geblokkeerd.
Er zat niets anders op dan in te stemmen met het feit dat deze roltrap bedoelt is om mensen naar beneden te brengen. toen ik beneden aangekomen was, besloot ik maar een gewone trap te nemen. Gelukkig is de trein nog niet van plan te vertrekken. Echter, dat plan had hij wel op het moment dat ik herenigd werd met mijn tas...
'Een welgemeende ochtend aan alle dames en heren. Over een half uur komt deze trein aan op station Weert'...
Vieze, dikke, oude, lelijke 'vrouw' |
Kuttrein...